Ayaşlı ile Kiracıları – Memduh Şevket Esendal
Bilgi Yayınevi’nden çıkmış
kopyası var elimde. Sevemedim ben bu kitabı arkadaş! Cumhuriyetin ilk
yıllarındaki Ankara’dan bir kesit sunuyormuş. Hızlıca okunuyor, insanı yormuyor
belki ama anlatılanlar bana pek ilginç gelmedi. Çehov’un hikayelerini Rusya’nın
Olacak O Kadar’ı diye tanımlamıştım. Ayaşlı ile Kiracıları ne o kadar muzip, ne
de o kadar eğlenceli.
Bir de Milli Eğitim Bakanlığı
tarafından 100 Temel Eser listesine alınmış. Benim bildiğim, öğrencilerin
okuyabileceği göz önüne alınarak hazırlanmış bir listedir bu. Romanda yer alan
kapı kilitleyip birbirinin odasına dalmalar, gönül eğlendirmeler, evi
kumarhaneye çevirme muhabbetleri bana bunun niye o listeye alındığını
sorgulattı. Zaten kitabın geri kalanında da bu muhabbetlere katlanmaya değecek
aman aman bir orijinallik yok. Romanın kahramanı sonlara doğru ölen ev
arkadaşının kızı Selime’yi sevdi, niye sevdi
bi fikrim yok. Kitaptan yapacağım
bir alıntı da yok J
Tırmalaya tırmalaya okuduğum bu
kitabın etkisi (etkisizliği?) geçtikten sonra, Esendal’la hikayelerde de
buluşacağız. Bakalım onlar nasıl?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder