Baskasinin Karisi / Chuznaya zena i muz pod kravatyu – Dostoyevski

Hay masallah o nasil bir isimdir… Eger ‘baskasinin karisi’ birebir ceviri ise Allah Rusca ogrenmek isteyene kolaylik versin.

‘Yenot kurklu adam’in, kiskanc ve cok bahtsiz Ivan Andreyic’in hikayesi bu. Karisini aramaya utaniyor da soranlara ‘yakin bir arkadasim israr etti, karisini takip ediyorum’ diyor. Glafira da oyle kurnaz ki her durumda kendini hakli cikariyor. Aile dostuna gider gibi baska dostuna gidiyor, asagida kocasi ve bambaska bir dostu acik vermemeye calisarak birbirinin agzini ariyor.

Ertesi gun operada Glafira’nin kimbilir hangi dostuna el altindan vermeye calistigi not alt locadaki bizim bahtsizin kafasina dusuyor. Bu kez ona baskin yapma niyetiyle nottaki adrese gidince yanlis kata acik buldugu kapidan daliyor. Bir kadinin saskin bakislari esliginde yatagin altina giriveriyor ama dunku ‘bambaska dost’u da orada buluveriyor.

Gerisi bir yigin eveleyip geveleme, odada kadin ve kocasi varken bu ikisi dakikalarca konusabiliyorlar, hayret… Odadaki kopek Amiska yanlarina gelince Ivan Andreyic boguveriyor onu. Kadin ve kocasi orada bulduklari bu kiskanc kocanin haline guluyorlar sadece. Eve gittiginde ise Glafira coktan gelmis, onun geciktiginden yakiniyor zeytinyagi kisilik. Bizimkini ise mendilini ararken cebine tikistirdigi cansiz Amiska’yi aciklamaya calisirken birakiyoruz. Cehov gibin.

Okudugum diger Dostoyevski eserlerinin aksine, betimlemelerden cok diyalog yogunlugu var ve tiyatro olarak izlesem daha cok eglenebilirdim sanki.